ενδεικτικές απαντήσεις Λατινικών Πανελλήνιες 2014

Α1. Τόσο κοντά στα τείχη έχουμε τον εχθρό! Επομένως προσέχετε τον κίνδυνο, προστατέψτε την πατρίδα. Μην έχετε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της πόλης. Αποβάλλετε την αυτοπεποίθηση, που σε σας είναι υπερβολική. Κανείς να μην πιστέψετε πως θα φροντίσει για την πατρίδα, αν εσείς οι ίδιοι δε φροντίσετε για την πατρίδα. Θυμηθείτε ότι η πολιτεία κάποτε βρέθηκε στον έσχατο κίνδυνο!»

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

  Στο Λατινικό πόλεμο ο Τίτος Μάνλιος ο ύπατος που καταγόταν από αριστοκρατική γενιά είχε την αρχηγία του στρατού των Ρωμαίων. Όταν αυτός κάποτε έφευγε από το στρατόπεδο, διέταξε να απέχουν όλοι από τη μάχη.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τότε ρώτησε την κόρη, αν θα προτιμούσε να είναι μετά από μερικά ασπρομάλλα ή φαλακρή. Όταν εκείνη απάντησε: «εγώ, πατέρα, προτιμώ να είμαι ασπρομάλλα», ο πατέρας πρόβαλε σ’ εκείνη ψεύτικο επιχείρημα: «Δεν αμφιβάλλω ότι δε θέλεις να είσαι φαλακρή. Γιατί λοιπόν δε φοβάσαι μήπως αυτές σε κάνουν φαλακρή;»

Β1.

prope: proxime

opibus: opes

nimia: magis nimia

neminem: nullius

ipsi: ipsi

extremo: extero

discrimine: discrimina

nobili genere: nobilia genera

exercitui: exercitibus

omnes: omni

illa: illud

pater: patrum      

istae: istarum

te: sibi

B2.

habemus: habento

cavete: cautum, cautu

tutamini: μετοχή ενεστώτα tutantem

             μετοχή μέλλοντα tutaturum

             μετοχή παρακειμένου tutatum

nolite: nolles

deponite: deposuerit

natus: nasci

abiret: abibunt

edixit: edic

abstinerent: abstineant

mallet: mavultis

obiecit: obicereris/obicerere

faciant: fiant

Γ1α.

opibus: είναι αφαιρετική οργανική του μέσου στο απαρέμφατο confidere.

vobis: είναι δοτική προσωπική κτητική στο ρήμα est.

neminem: είναι υποκείμενο του απαρεμφάτου consulturum esse (ετεροπροσωπία).

patriae: είναι δοτική προσωπική χαριστική στο απαρέμφατο consulturum esse.

fuisse: είναι αντικείμενο στο ρήμα mementote, ειδικό απαρέμφατο.

bello: είναι αφαιρετική του χρόνου στο ρήμα praefuit.

genere: είναι αφαιρετική της (άμεσης) καταγωγής στη μετοχή natus.

aliquot: είναι επιθετικός προσδιορισμός στο annos.

cana: είναι κατηγορούμενο στο υποκείμενο(ego) του απαρεμφάτου esse(το απαρέμφατο esse είναι συνδετικό καθώς προέρχεται από το ρήμα sum).

illi: είναι έμμεσο αντικείμενο στο ρήμα obiecit.

te: είναι αντικείμενο στο ρήμα faciant.

Γ1β.

itaque nolite cavere  periculum

itaque ne caveritis periculum

Γ2α.

Είναι δευτερεύουσα ουσιαστική πρόταση του quin. Εισάγεται με το σύνδεσμο quin, επειδή το ρήμα εξάρτησης (non dubito) έχει άρνηση. Εκφέρεται με Υποτακτική, επειδή το περιεχόμενό της εκφράζει την πρόθεση του υποκειμένου του ρήματος της κύριας πρότασης. Συγκεκριμένα με υποτακτική Ενεστώτα(nolis), γιατί εξαρτάται  από ρήμα αρκτικού χρόνου(non dubito, Ενεστώτας). Υπάρχει ιδιομορφία ως προς την ακολουθία των χρόνων, γιατί η πρόθεση του υποκειμένου είναι ιδωμένη τη στιγμή που εμφανίζεται στο μυαλό του ομιλητή (συγχρονισμός της κύριας με τη δευτερεύουσα πρόταση) κι όχι τη στιγμή της πραγματοποίησής της. Δηλώνει το σύγχρονο στο παρόν. Λειτουργεί συντακτικά ως αντικείμενο του ρήματος non dubito.

Γ2β.

•  T. Manlius consul qui natus erat.

•  is aliquando castris abiens

Γ2γ.

Utrum post aliquot annos cana esse mavis an calva?

Mavisne post aliquot annos cana esse an calva?

Post aliquot annos cana esse mavis an calva?