Πλάτωνος Πρωταγόρας (Ενότητα3 - Μετάφραση)

                                                   Πλάτωνος Πρωταγόρας

                                          Ενότητα 3^η Η κλοπή της φωτιάς

                                                          Μετάφραση

Επειδή όμως δεν ήταν και πολύ σοφός, ο Επιμηθέας χωρίς να το καταλάβει σπατάλησε όλες τις δυνάμεις (ιδιότητες) στα άλογα ζώα˙ του έμενε λοιπόν ακόμη χωρίς εφόδια το γένος των ανθρώπων, και βρισκόταν σε αμηχανία τι να το κάνει. Και ενώ αυτός βρισκόταν σε αμηχανία, έρχεται ο Προμηθέας για να εξετάσει τη διανομή, και βλέπει τα άλλα ζώα ότι ήταν εφοδιασμένα με όλα τα κατάλληλα μέσα, ενώ τον άνθρωπο (τον βλέπει) γυμνό και ξυπόλητο και χωρίς στρωσίδια και χωρίς όπλα˙ ήδη, όμως, πλησίαζε και η καθορισμένη ημέρα κατά την οποία έπρεπε και ο άνθρωπος να βγει από τη γη στο φως. Επειδή λοιπόν βρισκόταν σε αμηχανία ο Προμηθέας, ποιας μορφής σωτηρία να βρει για τον άνθρωπο, κλέβει τις τεχνικές γνώσεις του Ηφαίστου και της Αθηνάς μαζί με τη φωτιά – γιατί ήταν αδύνατο να αποκτηθούν αυτές από κάποιον ή να χρησιμοποιηθούν χωρίς φωτιά – κι έτσι, λοιπόν, τις χαρίζει στον άνθρωπο.  Τις γνώσεις λοιπόν για τη ζωή του έτσι τις απέκτησε ο άνθρωπος, όμως, την πολιτική γνώση δεν την είχε˙ γιατί αυτή άνηκε στο Δία. Και δεν ήταν δυνατό στον Προμηθέα να μπει στην ακρόπολη, την κατοικία του Δία – επιπλέον και οι φρουροί του Δία ήταν φοβεροί  – μπαίνει λοιπόν κρυφά στο κοινό οίκημα της Αθηνάς και του Ηφαίστου, στο οποίο οι δυο τους ασκούσαν με αγάπη  τις τέχνες τους και αφού έκλεψε την τέχνη του Ηφαίστου, που σχετίζεται με τη φωτιά, και την άλλη αυτή της Αθηνάς, τις δίνει στον άνθρωπο, και από αυτό λοιπόν εξασφαλίζεται για τον άνθρωπο αφθονία για τη ζωή του, όμως ο Προμηθέας εξαιτίας του Επιμηθέα, αργότερα, όπως λέγεται, καταδικάστηκε για κλοπή.

Πλάτωνος Πρωταγόρας (Ενότητα 2 - Μετάφραση)

                                         Πλάτωνος Πρωταγόρας

           Ενότητα 2^η  Η αρχή της δημιουργίας του ανθρώπου

                                                 Μετάφραση

Ήταν λοιπόν κάποτε καιρός, που υπήρχαν θεοί, όμως δεν υπήρχαν θνητά όντα(ζώα). Όταν όμως και γι’ αυτά ήρθε ο χρόνος ο καθορισμένος από τη μοίρα για τη γέννησή τους, οι θεοί πλάθουν αυτά στο εσωτερικό της γης, αφού έκαναν μείγμα από χώμα και φωτιά και από όσα αναμειγνύονται με φωτιά και χώμα. Και όταν επρόκειτο να φέρουν αυτά στο φως, διέταξαν τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα να τα στολίσουν και να μοιράσουν στο καθένα δυνάμεις, όπως ταιριάζει. Ο Επιμηθέας όμως ζητά ως χάρη από  τον Προμηθέα να κάνει μόνος του τη μοιρασιά. «και όταν εγώ κάνω τη μοιρασιά», είπε, «εξέτασέ την»˙ κι έτσι αφού τον έπεισε, κάνει τη μοιρασιά. Μοιράζοντας λοιπόν, σε άλλα έδινε δύναμη χωρίς ταχύτητα, και τα πιο αδύνατα τα εφοδίαζε με ταχύτητα˙ άλλα τα όπλιζε, σε άλλα, επειδή έδινε οργανισμό χωρίς όπλα γι’ αυτά επινοούσε για τη σωτηρία τους κάποια άλλη δύναμη (ικανότητα). Όσα δηλαδή από αυτά τα περιέβαλε με μικρή διάσταση, τους μοίραζε φτερά για να φεύγουν ή υπόγεια κατοικία˙  και όσα τα έκανε μεγάλα ως προς το μέγεθος με αυτό το ίδιο τα διέσωζε αυτά˙ και τις άλλες δυνάμεις τις μοίραζε έτσι καθιστώντας τες ίσες. Και μηχανευόταν αυτά επειδή ελάμβανε προφυλάξεις μήπως κάποιο γένος εξαφανιστεί˙ και αφού χορήγησε σε ικανοποιητικό βαθμό σε αυτά τα μέσα αποφυγής αλληλοκαταστροφών, σοφιζόταν προσαρμοστικότητα για τις μεταβολές του καιρού από το Δία,   ντύνοντας τα και με πυκνά τριχώματα και με γερά δέρματα, ικανά να αντιμετωπίσουν το χειμώνα, αλλά κατάλληλα και για τις ζέστες και για να είναι για το καθένα αυτά τα ίδια (τα τριχώματα και τα δέρματα) στρώμα δικό τους και από τη φύση τους συνδεδεμένο όταν πηγαίνουν στις φωλιές˙ και δένοντας τα από κάτω άλλα με οπλές(νύχια) και άλλα με στερεά και χωρίς αίμα δέρματα. Ακόμη προμήθευε τροφές διαφορετικές για κάθε γένος, σε άλλα χορτάρι από τη γη, σε άλλα καρπούς δέντρων και σε άλλα ρίζες˙ σε μερικά όμως επέτρεψε να είναι τροφή τους το φάγωμα άλλων ζώων˙ και σ’ αυτά έδωσε μικρή γονιμότητα, ενώ σ’ αυτά που τρώγονταν από αυτά (τους έδωσε) μεγάλη γονιμότητα παρέχοντας σωτηρία στο γένος τους.